KUNSTFORUM NOORD

Het is een treurig soort weer,  als de sneeuw wegsmelt, maar het landschap dat eronder  tevoorschijn komt nog geen enkel teken van lente vertoont. Alleen maar grijs, en koud en nat.  Wachten en volhouden, dat is het. Daarbij komt  nog  dat de weg van Groningen naar Wehe den Hoorn zoveel flitspalen telt dat je je onwillekeurig afvraagt of ze ooit ergens in de aanbieding waren, en dat je dus voortdurend de ogen op de snelheidsmeter moet houden om te voorkomen dat je toch al tanende koopkracht  nog  verder wordt gekort. Wat ik eigenlijk bedoel te zeggen is, je moet er wat voor over hebben en het is dus wel de zeer harde kern der Groninger kunstliefhebbers zijn die op deze zondagmiddag de verre tocht onderneemt naar de tentoonstelling van Ruud de Rode en Wim Biewenga in Galerie Jacoba Wijk. Maar ze waren er, gelukkig.

Ruim tien jaar lang was Galerie Jacoba Wijk aan het Aa-kerkhof een van de toonaangevende galeries in Noord-Nederland. Als er een landelijke kunstbeurs was, was Jacoba er ook en de lange lijst van tentoonstellingen op de website laat zien dat vrijwel iedere prominente kunstenaar uit de regio ooit bij haar heeft geëxposeerd.  Maar toen zij de galerie verplaatste naar haar woonhuis in Wehe den Hoorn, waar ze de kunst combineerde met haar bed & breakfast ‘Onder de kastanjes’, raakte ze enigszins buiten beeld. Net als kunstliefhebbers (en journalisten) uit de randstad  opzien tegen de wel zeer lange reis naar Groningen, vonden kunstminnend Groningen maar spaarzaam zijn weg over het Hoge Land. Vrienden en trouwe klanten bleven komen, maar even binnenlopen was er niet meer bij. Ook de kunstenaars zijn in zekere zin oudgedienden. Ruud de Rode exposeerde voor het eerst bij haar in 1993 en Wim Biewenga had zijn eerste tentoonstelling in 2002. De opening was dan ook in de eerste plaats een genoeglijk samenzijn van veel mensen die elkaar allang kenden, en die hier elkaar hier weer troffen. En het was plezierig. Wilfried Buma speelde gitaar, Ruud de Rode vertelde, op zijn geheel eigen wijze, over zijn werk en Wim Biewenga werd ondervraagd door Jacoba herself.  En na afloop was er, in kleine kring, soep. Het bleef nog lang gezellig in Wehe den Hoorn.  Maar toen was ik al weer onderweg naar de stad. Langs al die flitspalen.

Klik HIER voor een korte impressie van de tentoonstelling

*   *   *

De dag na de opening belde Jacoba, en we hadden een lang gesprek over de kunstwereld, en hoe alles verandert, en waarom er nog maar jonge mensen naar tentoonstellingen komen. Dat ze niet werd toegelaten werd op Art Amsterdam omdat de galerie niet ‘jong’ en ‘trendy’ genoeg zou zijn.  En hoe dat nu allemaal moest. Maar we wisten het niet.  Maar misschien geeft dat ook niet. Het was wel een mooie middag

.(www.galeriejacobawijk.nl)